Ik heb officieel besloten om hier te blijven wonen.Sorry familie, vrienden maar Oostenrijk is gewoonweg prachtig en ik voel me hier echt helemaal op mijn plaats.
Grapje ik moet wel naar huis ik mis mijn huisdieren best wel hard.
Als jullie je afvragen waar ik deze hele week heb gezeten is het antwoord braaf op school.
Natuurlijk is er meer gebeurt.
De moeder van het gastgezin heeft mij meegenomen naar 1 van hun familie boerderijen (ze hebben er 3 ofzo ) en daar heb ik haar dochter en kleinkinderen ontmoet. Ze waren heel verlegen in het begin en vonden het feit dat ik een andere taal spraak heel erg vreemd maar na en paar afleveringen tom & jerry en een kopje thee begonnen ze mij te accepteren.
Feitje over Oostenrijkse Berliner bollen: ten eerste noemen ze het hier Krapfen en zijn ze gevuld met abrikozen marmelade in plaats van de puddingachtige vulling die wij in België zo gewoon zijn.
Er liep ook een hond rond en natuurlijk moest ik die gaan aaien. Volgens mij heb ik meer tijd doorgebracht met de hond dan met de mensen maar kom op het is een hond.
Er liep ook een bipolaire kat rond hij was een zwerfkat maar woonde praktisch bij hun, hij kwam kopjes geven en dit zie ik als een uitnodiging om hem te aaien. Blijkbaar vond deze kat dat niet zo fijn en begon hij te bijten. Ik heb hem alsnog geaaid want het kon me echt niks schelen, als je een zachte vacht hebt en er schattig uitziet word je geaaid deal with it.
Ik begin de taal hier en daar steeds meer te begrijpen maar het blijft toch moeilijk ik verwar het heel vaak met het Nederlands maar ik doe mijn best.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten